Als onverschrokken avonturiers gaan jullie op zoek naar de verloren stad El Dorado. Daarvoor moet je routes afleggen door verschillende terreintypes in de jungles van Zuid-Amerika. Alleen met de juiste expeditiekaarten kun je snel je weg vinden door de met hindernissen bedekte routes. De Zoektocht naar El Dorado is een deckbuilding bordspel waarbij je kaarten inzet met verschillende eigenschappen om terreintypes te doorkruisen en nieuwe kaarten aan te kopen om je set aan kaarten sterker te maken.

In dit review lees je alles over El Dorado, zodat jij zelf kunt bepalen of dit bordspel voor jou de moeite waard is.

De Zoektocht naar El Dorado
Geschikt voor 2 tot 4 spelers
Vanaf 10 jaar en ouder
Ongeveer 40 minuten speeltijd
Uitgever 999Games

De Zoektocht naar El Dorado is te bestellen bij bol.com en 999Games.

Het doel van De Zoektocht naar El Dorado

Drie keer raden wat het doel is tijdens deze zoektocht. Juist, in één keer goed. Het bereiken van El Dorado, en dan natuurlijk als eerste speler. Om El Dorado te bereiken moet je een route afleggen door de dichte jungles van Zuid-Amerika, daarbij moet je verschillende terreintypes trotseren waarvoor je expeditiekaarten nodig hebt.

Bij de start heb je echter maar een beperkte set aan expeditiekaarten. Je kunt deze gebruiken om over gedeeltes jungle, water, savanne, puin en basiskampen te bewegen. Of je zet ze in om nieuwe kaarten te kopen, waardoor je deck met kaarten kunt uitbreiden met betere expeditiekaarten, zodat je in je volgende beurten sneller kunt bewegen of lastigere obstakels te baas kunt.

De speler die als eerste de gehele route weet af te leggen over de verschillende terreintypes en obstakels wint De Zoektocht naar El Dorado.

Wat zit er in de doos van De Zoektocht naar El Dorado

De doos van El Dorado zit in ieder geval bomvol. In eerste instantie wat overweldigend, maar wanneer je de spelregels volgt heb je in je eerste spel maar een deel van de materialen nodig. Dat is net wat fijner om snel te kunnen starten en de basis te leren begrijpen.

• 1 Dubbelzijdige startterreintegel (A en B zijde)
• 6 dubbelzijdige terreintegels
• 2 dubbelzijdige terreinstroken
• 1 dubbelzijdige eindtegel (de poort naar El Dorado)
• 6 blokkades
• 4 expeditietableaus (één voor iedere speler)
• 1 markttableau
• 4 startdecks van 8 expeditiekaarten (één voor iedere speler)
• 8 speelstukken (2 voor iedere speler)
• 36 grotfiches
• 54 expeditiekaarten
• 1 startspelershoed

Voorbereiding van een spel De Zoektocht naar El Dorado

Allereerst wordt een route gemaakt op basis van de dubbelzijdige terreintegels en terreinstroken, die passen precies in elkaar door de gekartelde zijkanten. Tussen iedere terreintegel of terreinstrook wordt een blokkade(tegel) toegevoegd. Aan het einde voegt je de poort naar El Dorado toe. Je kunt ervoor kiezen om je eigen route samen te stellen, of je kiest voor een standaard route in het boekje. De startersroute wordt aanbevolen om als eerste te gebruiken, verder naar achteren in de omschrijving worden nog 6 routes aanbevolen, 2 eenvoudige, 2 gemiddelde en 2 moeilijke routes.

Iedere speler krijgt een eigen expeditietableau en een set van 8 expeditiekaarten. Iedere speler schud zijn eigen kaarten en legt deze gesloten op een stapel op zijn expeditietableau. Iedere stapel mag daarvan 4 kaarten in zijn hand plaatsen.

Verder zet iedere speler zijn speelstukken op de startlocaties. Bij twee spelers gebruiken de spelers 2 speelstukken, bij 3 en 4 spelers slechts 1. De startspeler krijgt de spelershoed, en het is zeker zinvol om deze te gebruiken. Zo weet je altijd wie het spel gestart is, wat handig is voor het einde van het spel. Wanneer één van de spelers eindigt wordt de ronde namelijk nog afgemaakt.

Alel 54 expeditiekaarten moeten gesorteerd per soort klaargelegd worden op het markttableau. In totaal 18 stapels van 3 kaarten. 6 van die stapels worden onderaan het markttableau gelegd, ze zijn voorzien van een klein icoontje rechts onderaan de kaart. De overige 12 stapels liggen boven het markttableau.

Meer is niet nodig om het spel te starten. Dat is overigens wel fijn ook. De borden heb je zo klaargelegd, en de stapels kaarten sorteren doen wij zelf altijd aan het einde van het spel. Dan start je in een paar minuten nadat je de doos er weer bij hebt gepakt.

Spelverloop in El Dorado

Iets wat ik graag terug zie in een bordspel is dat de regels snel te behappen zijn. Daar voldoet De Zoektocht naar El Dorado in mijn ogen zeer goed aan. Het belangrijkste om te weten waaruit de beurt van een speler bestaat. En dat zijn eigenlijk maar drie stappen, die in iedere beurt opnieuw terug komen.

1. Kaarten spelen
2. Gespeelde kaarten afleggen
3. Kaarten trekken

Die stappen staan op het expeditietableau wat iedere speler aan het begin heeft verkregen heel mooi afgebeeld. Meer dan dat is het ook eigenlijk niet, ik zal de stappen kort even toelichten

Stap 1: Kaarten spelen

Om vooruit te lopen over de route, heb je kaarten nodig die overeenkomen met de vereisten om dat stukje terrein te kunnen bewandelen. Stel je moet lopen door een stuk groene jungle met kracht 2, wat aangegeven wordt door de hoeveelheid icoontjes op de terreintegel, heb je minimaal een expeditiekaart nodig met een groen kapmes van kracht 2. Dat zou bijvoorbeeld de padvinder of de baanbreker kunnen zijn. Heb je die in bezit, dan mag je de kaart spelen en naar die terreintegel bewegen. Zo zijn er allerlei soorten terreintegels, zoals water, savanne en puin, waar je verschillende expeditiekaarten voor moet inzetten.

Je mag zoveel kaarten spelen in je beurt als je hand toelaat, dat zijn 4 kaarten. Je mag er ook voor kiezen om daarna je kaarten in te zetten om nieuwe kaarten aan te kopen. Iedere kaart is een halve munt waard en kaarten met een geel muntje zijn zoveel munten waard als aangegeven staat bij de munt. De fotograaf is bijvoorbeeld 2 munten waard, de miljonair zelfs 4 munten. Je kunt meerdere kaarten combineren zodat je een duurdere kaart mag kopen. Kaarten die je koopt leg je aan de rechterkant op je expeditietableau (de aflegstapel)

Stap 2: Gespeelde kaarten afleggen

Nadat je kaarten gebruikt hebt tijdens de eerste stap, leg je deze af op je expeditietableau aan de rechterkant. Op diezelfde plek leg je ook nieuw aangekochte kaarten.

Stap 3: Kaarten trekken

Aan het einde van je beurt zorg je ervoor dat je jouw hand weer aanvult tot 4 kaarten. Je trekt de kaarten van je eigen trekstapel aan de linkerkant op je expeditietableau.

Na de tweede ronde zal je zien dat deze trekstapel uitgeput raakt. Je mag dan de kaarten van je aflegstapel schudden en deze opnieuw gedekt neerleggen als nieuwe trekstapel. Op die manier worden ook de nieuw aangekochte expeditiekaarten geschud door je stapel, en kunnen zo dus ook in je hand terecht komen.

Dit zijn de basisprincipes van El Dorado, dan zijn er verder nog een aantal speciale velden op het terrein om rekening mee te houden

Speciale velden op de route naar El Torado

Buiten de normale terreintegels zijn er een drietal speciale velden.

Om over grijze tegels ‘puin’ te lopen, moet je kaarten uit je hand afleggen op je aflegstapel. Dat kan variëren van 1 tot en met 3 kaarten gelijktijdig.

Voor ‘basiskampen’, de rode tegels, ben je verplicht om het aangegeven aantal kaarten uit je hand af te leggen. Niet afleggen op je aflegstapel, maar afleggen zodat de kaarten uit het spel verdwijnen. Een hele goede manier om minder sterke kaarten uit je deck kaarten te handel, zodat de kans groter wordt dat je betere kaarten kunt spelen in het vervolg.

En dan zijn er nog ‘bergvelden’, de zwarte donkere rotsachtige tegels. Bergvelden kunnen niet betreden worden, zodat je gedwongen wordt om er met een boog omheen te maneuvreren.

Tussen de terreintegels liggen blokkades

Tijdens de voorbereiding zijn tussen de terreintegels steeds blokkadestroken gelegd. Eigenlijk zijn dit niets anders als hindernissen waar je overheen moet. Je kunt ze passeren door te voldoen aan de randvoorwaarde die op de blokkade weergegeven staat. Die voorwaarden zijn gelijk aan het passeren van andere terreintegels.

De eerste speler die de blokkade inneemt mag de blokkadetegel houden. Dat komt van pas bij een gelijkspel, dan wint de speler die de meeste blokkades heeft verzameld.

De expeditiekaarten in iets meer detail

Tijdens je beurt mag je nieuwe expeditiekaarten aankopen die dan toegevoegd worden aan je kaartendeck. Een deckbuilding principe dus eigenlijk, waarbij je stok aan kaarten steeds sterker zal worden gedurende het spel. Zeker wanneer je er af en toe in slaagt om slechte expeditiekaarten uit het spel te laten verdwijnen.

Het lastige is dat je tijdens de aankoop van expeditiekaarten alleen mag kiezen van de kaarten die op het marktplateau liggen. Pas wanneer daar een gat ontstaat, wanneer dus 3 kaarten van één soort verkocht zijn, dan pas mag een speler bij aankoop kiezen uit de expeditiekaarten die boven het marktplateau liggen. Gebeurt dat, dan vullen de overige kaarten uit de stapel waaruit gekocht is het gat weer op bij het marktplateau. Er moet dan dus opnieuw een stapel uitverkocht zijn voordat de andere kaarten weer toegankelijk zijn.

Maar je hoeft daar niet speciaal op te wachten, want je hebt de mogelijkheid om de ‘straalzender’ aan te kopen die direct op het marktplateau ligt. Die kaart mag je eenmalig gebruiken om een willekeurige expeditiekaart aan te kopen, ongeacht waar deze ligt. De kaart is voor eenmalig gebruik en leg je daarna direct af.

Zo zijn er nog een aantal kaarten met speciale eigenschappen in El Dorado. Bijvoorbeeld de ‘wetenschapper’, die je in staat brengt om steeds wanneer je deze kaart in je hand hebt de kaart te mogen spelen om één nieuwe kaart te trekken van je trekstapel en je mag daarna één kaart uit je hand laten verdwijnen en uit het spel halen. Vooral handig bij langere routes en om alle slechtere kaarten uit je deck te laten verdwijnen.

Er is een ‘kaartenmaker’ waarbij je twee extra kaarten van je trekstapel mag trekken. De ‘inboorling’, die ongeacht wat voor veld er naartoe mag bewegen. De ‘avonturier’ waarbij je zelf mag kiezen of je de kaart gebruikt met een kracht van 2 voor grasland, water of munten. Enzovoorts, keuze genoeg en tactische maar ook strategische mogelijkheden in overvloed.

Einde van het spel

De eerste speler die El Dorado weet te bereiken is de winnaar. En toch hoeft die winnaar dan niet altijd de winnaar te zijn, want de ronde mag nog afgemaakt worden. Dus wanneer het een andere speler lukt om in zijn laatste beurt ook El Dorado te bereiken, kan alles nog veranderen. De speler die dan de meeste blokkades heeft verzameld gedurende het spel is de winnaar.

Meer tactiek en mogelijkheden: De Grotvariant

En er is nog meer. Hoewel het spel al heel goed en plezierig te spelen is zoals reeds uitgelegd, is er ook nog de grotvariant. De grotvariant voegt een nieuw element toe, het ontdekken van grotten tijdens het afleggen van de route. Grotten zijn af en toe te vinden in het terreintype bergveld. Er worden 36 grotfiches toegevoegd die geschud worden, waarvan stapels van 4 grotfiches gemaakt worden. Deze worden op bergtegels neergelegd waar zich een grot bevindt.

Wanneer een speler tijdens zijn beurt naast een grot uit komt waar nog grotfiches aanwezig zijn, mag hij het bovenste fiche van de stapel nemen. De verkregen fiches hebben ieder een eigenschap zoals de expeditiekaarten. En mogen op een willekeurig moment tijdens de beurt gebruikt worden.

Er zijn een tal van verschillende grotfiches die je voordelen opleveren. Kapmes-, munten- en peddelfiches die je als kaart mag inzetten om over terreinvelden te bewegen. Fiches waarmee je een extra kaart mag trekken, een kaart voor altijd mag afleggen, of een fiche waarmee je door een andere speler heen mag bewegen, enzovoorts. Vooral in de eindfase kunnen grotfiches nog wel eens voor een verassende wending zorgen

Onze mening en review over De Zoektocht naar El Dorado

De Zoektocht naar El Dorado is in mijn ogen geen standaard bordspel. Dat bedoel is als een groot compliment, want veel bordspellen hebben toch wel iets gemeen of lijken in enige vorm op elkaar. Dat vind ik hier wel even anders, je probeert de poort van El Dorado te bereiken door expeditiekaarten te spelen en zo stukken terrein te overbruggen. Je begint slechts met een standaard deck van 8 kaarten, wat je gaande weg verder gaat uitbreiden zodat je meer mogelijkheden krijgt. De kaarten bepalen waar je heen kunt lopen door de kracht die ze bezitten, de kortste routes vereisen vaak de duurste kaarten, terwijl je voor de langere routes vaak overweg kunt met de eenvoudige en goedkopere expeditiekaarten.

Het mag wel duidelijk zijn dat ik positief ben over De Zoektocht van El Dorado. Ik gaf al aan dat het gewoon anders speelt dan bijna alle andere bordspellen, dat is sowieso al een groot pluspunt. El Dorado verveelt daarnaast zeker niet snel. Op de eerste avond hebben wij El Dorado platgespeelt, op drie verschillende routes en zelfs nog zonder de grotvariant, die hebben we pas toegevoegd nadat we alle standaard routes hebben uitgeprobeerd. Als een spel je zo meesleept om te blijven proberen en blijven spelen is dat een heel goed teken. Wat meespeelt is dat je na een aantal spellen de aangegeven 40 minuten zeker niet meer nodig hebt. Met 2 en 3 personen speelde wij het merendeel in een klein half uurtje.

Zowel tactisch als strategisch zijn er genoeg mogelijkheden. Tactisch gaat het om de beste volgorde om je expeditiekaarten in te zetten, op welk veld wil je eindigen zodat je bijvoorbeeld een tegenspeler tijdelijk kunt blokkeren? Gelijktijdig probeer je strategisch na te denken over de latere beurten. Je deck zo compact mogelijk houden met een hoog aantal goede kaarten verzekerd je dat je later in het spel snellere passen kunt zetten dan je tegenstanders. Je moet daar vaak wel wat beurten voor opofferen, door kaarten te gebruiken om te kopen, te investeren in kaarten die je deck kunnen uitdunnen en te wandelen naar basiskampen waardoor je kaarten mag afleggen. Hoewel op de gemakkelijke routes je af en toe best wat geluk kunt hebben, merk je dat strategie de overhand krijgt op de moeilijkere en langere routes.

Grotfiches zijn een leuke toevoeging en geven het spel net weer een laagje extra tactiek. Die fiches kunnen het spel ineens een andere wending geven. Bijvoorbeeld doordat je slim dacht te zijn om bewust een route te blokkeren voor een andere speler door er met je speelstuk op te blijven staan. Terwijl die speler dan een fiche bezit waarmee hij door je heen mag bewegen. Of een fiche waarmee hij zijn gehele hand mag afleggen om vervolgens 4 nieuwe kaarten van zijn eigen trekstapel te pakken. Je snapt het wel, dat kan de hele situatie ineens flink veranderen. Een leuke toevoeging zijn de grotfiches zeker, maar een rijke of geweldige toevoeging vind ik deze persoonlijk niet.

Naar minpuntjes bij dit spel moet ik zoeken, hoewel naar mijn mening de interactie wat aan de lage kant is. Deze is vooral indirect, bijvoorbeeld door goed op te letten bij het kopen van een expeditiekaart zodat je geen lege ruimte voor je tegenstander overlaat, of wanneer je andere spelers wilt blokkeren op de route.

De Zoektocht naar El Dorado is een heel mooi bordspel waar je uren en uren plezier aan kunt beleven. Ik ben ontzettend positief over dit deckbuilding bordspel. Het spelmechanisme gaat vanzelf met eenvoudige regels, de beurten gaan snel en er is weinig wachttijd tussen de spelers. De Zoektocht naar El Dorado is een aanrader, vooral voor spelers die houden van het toepassen van tactiek en strategie.

De Zoektocht naar El Dorado is verkrijgbaar bij bol.com en 999Games.